De zomer is voorbij. Correctie! Voor mij is het gedaan met lummelen. Voor de vakantie heb ik keihard gewerkt en daar heb ik de vruchten van geplukt. Zo heb ik 4 weken geen laptop opengeklapt en zelfs 7 weken niet gekookt of gefotografeerd voor de blog. Wat heb ik dan wel gedaan? Voornamelijk NIKS. Of toch stiekem wel heel veel leuke dingen?
Voor je zelf werken heeft zo zijn nadelen, maar een groot voordeel is het rustiger aandoen in de vakantieperiode. Koken heb ik de afgelopen periode ook niet zoveel gedaan. Het was fijn om gewoon in de keuken te staan en niet na te denken over een receptuur. Of hoe het gerecht lekker op de foto gezet moet worden.
De vakantie in Italië was ZALIG. Van kamperen word ik erg blij. Niet zozeer van het slapen op een luchtbed, gemeenschappelijk sanitair of het feit dat je weken in een tas leeft. Zelfs ik vind dat allemaal vreselijk.
Het grote voordeel van kamperen vind ik dat je van ’s ochtends vroeg tot s’avonds laat buiten bent. Ook het slapen in de buitenlucht doet goed. Het leven is primitiever en daardoor kun je niet zoveel. De hitte zorgt ervoor dat je alle bezigheden een tandje minder snel doet. Dat alles bij elkaar is een ideale manier om te relaxen.
Zet ons dan ook op een kleine camping met goed uitzicht en ik vermaak mij prima. De eerste week vloog voorbij. De oudste begon zelfs te vragen, wanneer wij weer iets leuks gingen doen. Vol verbazing keek ze ons aan: “blijven wij alweer thuis”?
Na een paar dagen las ik een artikel waarin stond waar een vakantie goed voor is. Is dat dagen op pad, grootste dingen doen of juist het geluk vinden in kleine doen? Met als doel om echt tot rust te komen. Vanaf dat moment besloot ik helemaal NIKS de doen en mijn onrust was direct weg.
Verschrikkelijk om met 2 kinderen bij 35+ in een grote stad rond te lopen. Geef mij maar van die kleine authentieke dorpjes tussen de locals. Kleine marktjes afstruinen, een kopje koffie hier en een lunch daar. Mijn lijstje met tips komt eraan.
Wij bestellen standaard zo’n heerlijk bord met worst en kaas. Genieten geblazen.
Koken op een camping is behelpen. Al kun je met een paar verse ingrediënten een heel eind komen. Voor de serie campingkoken voor volgend jaar heb ik heel veel ideeën opgedaan. Ik had jullie dit afgelopen zomer al beloofd, maar helaas is het er niet van gekomen. Ik maak het in 2017 goed.
Dit jaar hebben wij de lokale specialiteiten winkels ontdekt. Ook hier maak ik nog een fijn overzicht van. Een slager bezoeken is echt een feest. Geen voorverpakt vlees. In de toonbank een aantal stukken vlees. Gemarineerd vlees? Nee, echt niet. De visboer heeft slechts een paar bakken met 10 soorten en hoe vroeger je komt, des te meer kans je hebt op vis. Rond een uur of 12 zijn ze uitverkocht. Op is op.
Manlief heeft zich deze vakantie uitgesloofd met het maken van hamburgers. Waarschijnlijk zijn wij de enige kampeerders die een kookboekje met 100 burger recepten en een hamburgerpers meenemen. Na een paar probeersels is de Perticara burger favoriet. De buren en ook de campingeigenaren hebben genoten van zijn receptuur. Ik maak nog even foto’s en dan kunnen jullie deze burger ook thuis maken.
Een van de highlights van mijn vakantie: verse pasta maken met een Italiaanse mama. Wat heb ik genoten van mijn ochtend in de keuken met Maria, Marta en haar dochters. Op het programma stond tortelinni. Binnenkort laat ik jullie zien, hoe je dit eenvoudig zelf maakt.
Feest! Onze dochter werd 10. Elk jaar krijgt ze het weer voor elkaar dat er allerlei vriendinnen een taartje komen eten. Dit jaar stond de teller op 14(!).
Als je 10 jaar bent, mag je één kop koffie en daarna moet je een jaar wachten. Kijk die blik in haar ogen bij haar eerste echte kop.
Ook gaat er wel eens iets mis. Ik bestel graag een lokale specialiteit. Het is Canderli een soort brood ballen met worst, melk, eieren en peterselie. Bah, veel te zwaar en te broodachtig. De foto is zo lelijk dat ik jullie dit onthoud.
Drie keer knipperen met je ogen en de vakantie is voorbij. Wat bleek, geen één familie foto gemaakt. Dochterlief is inmiddels de selfie expert hier in huis. Echt een toffe foto van ons allemaal.
Na zo’n kampeer vakantie heb je even wat tijd nodig om alle troep weg te werken. Om het gevoel nog even vast te houden, gaan wij nog maar even uiteten. Jeetje, dit begint een dure hobby te worden. Die kids van ons bestellen nu gewone hoofdgerechten.
Traditiegetrouw gaan de kinderen ook nog met opa en oma op vakantie in de camper. Zo heb ik even mijn handen vrij om te werken. De opstart is traag. ‘s Avonds wordt de agenda direct volg gepropt met gezellige afspraken met vrienden. Gelukkig nemen wij ook de tijd om thuis even te koken. De verse pasta vongole is een groot succes.
De laatste week van de vakantie van de kids staat in het teken van nog meer logeerpartijtjes, bioscoop, ontelbaar veel potjes rummy kub en eten met familie en vrienden. Zo heeft mijn nichtje van 12 voor ons gekookt. Ok, het is een Wereldgerecht. Even lekker veilig de instructies opvolgen. Weetje, het begin is er. Haar interesse is gewekt en dan komt de rest vanzelf.
Inmiddels is het echte leven weer begonnen. Er komt een heel tof project aan samen met 3 collega bloggers. Hiervoor hadden wij een afspraak op het strand. Zondag vertel ik er mee over. Ik ben er direct de hele dag gebleven en heb er een diner met een vriendin aan vast geplakt.
Op naar het gewone leven. Eindelijk weer regelmaat. Ik heb enorm zin om weer te koken en de keuken in te gaan. Ik wil nog graag een onderdeel toevoegen aan mijn site. Ik ben alleen nog te schijterig om dit op te pakken. Daarbij heb ik nog een onthulling waarvan ik nog steeds twijfel of ik dit met jullie deel. Wordt vervolgd.
Ben je nieuwsgierig naar mijn leven of meer foto’s van achter te schermen? Je kunt mij vinden op Instagram en of Snapchat (lekkeretenlinda). Op naar het volgende kijkje in mijn leven.
