De zomervakantie van de kinderen is nu toch echt voorbij. Ik heb zo genoten van het rustiger aan doen. Geestelijk ben ik behoorlijk goed uitgerust, al werkt mijn lijf nog niet helemaal mee. Voor mijn gevoel kan ik nog dagen slapen. Daar is geen tijd voor. Vanaf nu vaart Lekker eten met Linda op volle kracht vooruit.

Naast school, begint ook het sporten van de kinderen weer. In totaal zo’n 6 tot 7 keer per week, zonder onze eigen activiteiten. Dit geeft met name op het avondeten enige druk. De maaltijd staat vroeg op tafel. Daarbij is het altijd haasten. Ik ben hier zo klaar mee, alleen is dat wel de realiteit en zoek ik een manier om er zelf makkelijker mee om te gaan. Een ander puntje zijn soms die paniekmomentjes: “wat gaan wij NU weer eten?” Om eerlijk te zijn, mis ik ook wel eens inspiratie. Zeker als ik wat gestrest ben. Dan heb ik minder ruimte in mijn hoofd om met iets nieuws te komen. Want ja, die variatie vind ik zo belangrijk. De oplossing is nabij: een weekmenu.

Jaren heb ik mij er tegen verzet om dagen van te voren het menu te bepalen. Mijn buurvrouw opende afgelopen vrijdag de ogen. “Het menu hangt bij ons in de kast met vermelding van een eventueel recept erbij (boek/magazine + bladzijde). Ook staat er op de computer op het bureaublad een map met recepten. De kinderen checken zelf wat er die avond wordt gegeten en dat zorgt voor duidelijkheid. Mocht de één later zijn, dan kan de ander alvast starten met koken. En ook niet onbelangrijk: het zorgt ervoor dat wij minder eten weggooien of ingrediënten kopen die toch niet worden gebruikt.“

Ik ben om. Het is het proberen waard. Mijn eten plannen wilde ik niet want dat is zo “burgerlijk”. Alleen wie maak ik nu gek? Precies, mezelf. Nu kan manlief de bereiding makkelijker van mij overnemen en ik hoef niet aan de andere kant van de lijn te bedenken wat er in huis is. Hij stelde zelfs voor om mee te denken over de planning. Fantastisch, hier ben ik zo blij mee.

Uit het weekmenu zullen veel nieuwe makkelijke en snelle doordeweekse gerechten voortkomen. Zo hebben jullie er ook nog iets aan. Manlief heeft gevraagd of ik vaker de gehaktbal op tafel wil zetten… Ach, ik ga op zoek naar manieren om een aardappel-groente-vlees maaltijd te pimpen. Ondertussen ga ik bij Smulpaapje en Francesca Kookt eens op onderzoek uit, want zij werken met een weekmenu. Ik ben heel benieuwd of het enige rust zal geven in huis. Jullie worden op de hoogte gehouden van de vorderingen.

Na al dat geklets is het tijd voor een lekker gezonde lunchsalade. Ik kan nog geen afscheid nemen van de zomer. Bij mijn supermarkt zijn de perziken in de aanbieding. Een mooie gelegenheid om dit lekkere stukje fruit te verwerken in een salade. Door het roosteren van de perzik, krijgt het fruit een extra smaak boost. Geen tijd, geen zin om het vuur aan te steken. Ook zonder het roosteren is de combinatie van perzik met geitenkaas, rucola en amandelen zalig!

Gegrilde perziken met rucola

Ingrediënten

2 personen

Bereiding

Verhit de grillpan, Snijd de perziken doormidden en verwijder de pitten. Snijd elke helft in 6 plakjes. Rooster het fruit zonder olie of boter in een hete pan 2 minuten om en om, zodat er van die mooie strepen ontstaan.
Rooster de amandelen in een droge koekenpan.
Snijd de geitenkaas in stukjes.
Maak een dressing van de olijfolie, azijn en honing.
Leg de rucola op een bord. Verdeel de gegrilde perziken, geitenkaas en amandelen erop. Giet de dressing erover en maak af met de balsamico stroop.