Yes, een nieuwe rubriek is geboren: een kijkje in mijn leven. Weet je. Ik wil geen recepten machine worden. Koken en eten loopt als een rode draad door mijn leven. En ik wil jullie en blik achter de schermen geven. Met juist ook foto’s – just as it is. Soms word ik een beetje gek van al die foto’s op Instagram. Bij mij is het zeker niet altijd picture perfect en ook daar wil ik laten zien. Je denkt toch niet dat ik elke dag mijn eten zo mooi opmaak?
Een blog is persoonlijk en is een afspiegeling van wie ik ben. En ik ben meer dan alleen lekker eten. Hier ga ik eens in de maand wat meer aandacht aan geven.
De maand februari heb ik een beetje rustiger aan gedaan. Januari was stiekem een beetje druk,met mijn #backtonormal project samen met Reny. Het is tijd voor een beetje bezinning. Even een stapje terug doen en bedenken wat ik nu echt wil. Waar word ik nu blij van? Zo heb ik een aantal onderdelen nieuw leven ingeblazen. Dinsdag staat in het teken van (gezonder) lunchen. Variatie is key en niks mis met brood, alleen zijn er nog zoveel andere fijne producten om mee te lunchen.
Op donderdag ga ik aan de slag met de category “zelf maken”. Juist producten die je (ik althans) kant en klaar in de supermarkt koopt en nu zelf eens maak. Hopelijk zitten er blijvertjes voor jullie tussen om standaard op het repertoire te zetten. De zelfgemaakte crackers zijn in ieder geval goed ontvangen.
Een ander punt van het stapje terug doen is investeren een nieuwe camera. En yes, die heb ik inmiddels in de pocket. Het is een Canon 750D geworden. Ik maakte nog foto’s met de eerste digitale camera van Canon. Nee, dat is geen grap. Wij hebben die 9,5 geleden gekocht toen onze dochter werd geboren met een analoge lens geschikt voor veraf… Tijd voor een nieuw apparaat. Juist een camera waar ik mee kan vloggen. Oh wat vind ik het spannend om dit op te pakken. Ik kom er snel bij jullie op terug.
Februari is hier ook een feestmaand. Onze kleine man werd 7 jaar oud! Zie je die taart? Ja, dat is geen pop maar een zelfgemaakte taart. Niet door mij uiteraard, want ik bak hier echt helemaal niks van. Mijn Minion was zoooo ontzettend blij. De hele taart was eetbaar en zo heerlijk.
Valentijn vieren wij hier eigenlijk nooit. Ik had wel een paar Valentijn recepten online gezet. Gewoon omdat ik er zin in had. De dag zelf was ik naar de Gezondheidsbeurs en Taste of Holland. Bij thuiskomst lag er een pakje achter de deur met een briefje van mijn dochter. En dit zat erin: een ravioli steker die ze met zijn drieën gekocht hadden. Yes, wat houd ik toch van mijn lieffies.
Verder at ik met een goede vriendin bij restaurant Blij net buiten het centrum van Utrecht. Nou, hier werd ik ook echt blij van. Een heerlijk ongedwongen sfeer, vriendelijke bediening en sam-sam gerechten. Voor mij ideaal want dan ik meer gerechten proeven. Ik nam de Ibero zwijn en portobello kastanje champignon vooraf. Hoofd een Livar lende die 14 uur heeft gegaard en dé topper risotto met mosselen, vongole en inktvis. En van het dessert de chocolade fudge droom ik elke dag….
Ik mag dan dol zijn op koken. Dochterlief is gek op bakken. Via Youtube had ze een filmpje gevonden voor een nutella brownie. Ze heeft zelf de boodschappen gedaan en bedacht dat framboos en pistachenoten er ook wel lekker erbij was. Af en toe sla ik achterover van die ideeen van haar. Binnenkort zullen jullie meer van haar te zien krijgen.
Door het bloggen heb ik tegenwoordig nog wel eens momenten, dat ik echt geen zin heb om te koken. Zo laatst ook op een zaterdag in februari. Bij ons in de buurt is een relatief nieuw restaurant dat wij nog niet uitgeprobeerd hadden: Dengh. Een prachtige super sfeervolle boerderij waar ik zo in kan wonen. Qua aankleding klopt het helemaal. Bij ons verliep de avond niet geheel vlekkeloos, wat overigens goed opgelost werd. Mijn hamburger was te lekker en wij komen zeker terug om het nog eens uit te proberen.
Met mijn dochter een dagje op pad en in de auto zien wij maar liefst 3 regenbogen. Met mijn telefoon maakte ze deze foto. Echt, ik heb nog nooit zo’n mooie boog gezien.
Ik was weer eens aan het koken uit een boek van mijn “kookvriend”: Jamie Oliver. Ik ben zijn nieuwste boek Super Foods (vreselijke titel trouwens) aan het uitproberen. Yum!
Op uitnodiging van uitgeverij Cook Goods was ik bij een workshop van Meneer wat eet ons over fermenteren. Ik heb geleerd hoe je zelf zuurkool kunt maken. Ik ben nu elke dag mijn pot aan het opendraaien. Als het lukt, zet ik het recept online.
Ook bracht ik een bezoekje aan de Gezondheidsbeurs en Taste. Het eerste past echt niet bij mij, veel te alternatief. Al stonden er een paar leuke merken bij de foodcorner. Snel door naar Taste of Utrecht. Ik voelde mij alleen brak, snotterig en ik had last van een kloppende vinger (door een flinke snee met de mandoline). Het is mij gelukt om niks te eten en te drinken! Bijzonder. Ik ben naar huis gegaan, mijn trainingsbroek aan en met sloffen en een boek op de bank gekropen.
Dit jaar zat een skivakantie er voor ons helaas niet in. Wij zijn wel met het gezin een weekendje naar het strand geweest. Ik had allerlei restaurants uitgezocht en wij zijn er slechts bij 1 geweest. Ha, story of my life. Het fijne is dat uit eten gaan met een 7 & 9 jarige veel makkelijker is dan een paar jaar geleden. Wij bestelden 3 voorafjes die wij als kleine tapas opaten. Daarna lekker kletsen en ondertussen een kaart spelletje doen. Precies toen wij klaar waren, werd het eten uitgeserveerd. Kijk daar wisten ze hoe ze met gezinnen moesten omgaan. Het personeel was gemeend vriendelijk en wij voelden ons er thuis.
Tijdens zo’n weekendje weg, zoek ik ook altijd nog even een momentje voor mezelf. Mijn uurtje op het strand met de westerstorm was te gek. Ik kwam bijna niet vooruit en mijn hoofd was letterlijk leeg, toen ik terug kwam. Doen jullie dit ook, even me-time claimen?
Twee dagen erna kwam een droom uit. Ik heb Sarah Britton ontmoet. Yes, de dame achter Mynewroots. Door haar ben ik op mijn motto “stap voor stap gezonder en vooral lekker eten” gekomen. Een paar jaar geleden gaf zij een fantastische speech bij TeDX Amsterdam. “Just by making one change in the kitchen and you can change your life’. In real life was ze precies zoals ik had gehoopt. Echt zoo cool.
Het volgende hoogtepunt was afgelopen donderdag bij de Huishoudbeurs. Na 9 jaar achter de schermen in de Food & Drinks hal gewerkt te hebben, stond ik er nu als mezelf voor een Meet & Greet. Manlief werkt in Amsterdam en de kids waren uitbesteed. Wij namen het er direct even van en hebben gegeten bij Toscanini. Het eten was er super, de bediening alleen wat kil / afstandelijk. En wij deden even gek, want bleven ook nog eens slapen in Amsterdam Zuid bij CitizenM. Wat een te gek hotel concept is dat zeg. Zo fijn om dan om 10:00 uur wakker te worden, in de stad te ontbijten en rustig naar huis terug te rijden. Het voelde alsof wij een dagje aan het spijbelen waren.
Afgelopen maandag had ik een hele spannende afspraak op de Amerikaanse ambassade. Met mijn paspoort, uitnodiging en bevestiging stapte ik zo de wereld van House of Cards binnen voor een bonen event. Dit jaar is uitgeroepen tot het jaar van de boon. Ik zal hier ook aandacht aanbesteden want ik eet graag peulvruchten. Ik heb super lekkere hapjes geproefd met zelf bonen in een toetje. Te gek.
Nou mijn eerste kijkje in mijn leven is een behoorlijk lang verhaal geworden. Op naar de maand maart. Wil je ondertussen meer van mij foto’s achter de schermen zien? Kijk dan eens op mijn Instagram account en sinds kort ben ik ook op Snapchat (lekkeretenlinda) te vinden. Ik begrijp er nog niks van en ben nog aan het bekijken of het bij mij past. Het fijne vind ik dat je gewoon foto’s én video’s kunt plaatsen zoals het leven is.
